Η Φαιστός ήταν ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του μινωικού πολιτισμού, και η πιο πλούσια και ισχυρή πόλη στη νότια Κρήτη. Κατοικήθηκε από τη Νεολιθική περίοδο μέχρι την ίδρυση και την ανάπτυξη των μινωικών ανακτόρων του 15ου αιώνα π.Χ.
Η μινωική πόλη κάλυψε μια ιδιαίτερη περιοχή γύρω από το κέντρο. Μετά την καταστροφή του παλατιού στο 15ο αιώνα, η πόλη συνέχισε να κατοικείται στις Μυκηναϊκές και τις γεωμετρικές περιόδους, δηλαδή μέχρι τον 8ο αιώνα π.Χ.
Η ακριβής τοποθεσία του ανακτόρου της Φαιστού προσδιορίστηκε για πρώτη φορά στα μέσα του 19ου αιώνα από τον Βρετανό ναύαρχο Spratt, ενώ η αρχαιολογική έρευνα του παλατιού ξεκίνησε το 1884 από τους Ιταλούς F. Halbherr και Α Taramelli. Μετά την ανακήρυξη της ανεξάρτητης Κρητικής Πολιτείας το 1898, ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν από τον F. Halbherr και L. Pernier 1900-1904 και αργότερα, το 1950-1971, από τον Doro Levi, υπό την αιγίδα της Ιταλικής Αρχαιολογικής Σχολής Αθηνών.